'ಸುಮ್ ಸುಮ್ನೆ...... ಕೊರೀತಾನೆ.... '

ಸುಮ್ನೆ ......


ಏನೂ ಇಲ್ಲ........


ಏನೂ ಬರೆಯಲು ಮನಸ್ಸಿಲ್ಲ.......


ಏನಾದರೂ ಬರೆಯೋಣ ಎಂದುಕೊಂಡೆ , ಏನೂ ಹೊಳೆಯಲಿಲ್ಲ........ !

ಕಳೆದ ಸಾರಿ ಬರೆದ ಪೋಸ್ಟ್ ಯಾರ ಬ್ಲಾಗ್ ನಲ್ಲಿ ಅಪ್ಡೇಟ್ ಹೋಗದೆ ತುಂಬಾ ಬೇಸರವಾಯಿತು....... ಕಾರಣ ಇನ್ನೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ..... ಕಾಮೆಂಟ್ ಸಹ ಕಡಿಮೆ ಬಂತು..... ಹಾಗಾಗಿ ಏನೂ ಬರೆಯೋ ಮನಸ್ಸಾಗಲಿಲ್ಲ...... ಆದರೂ ಬಿಡದೆ, ಎಲ್ಲರ ಬ್ಲಾಗ್ ಗೆ ಹೋಗಿ , ಆರ್ಕುಟ್ ನಲ್ಲಿ ಪ್ರಚಾರ ಮಾಡಬೇಕಾಗಿ ಬಂತು........ ಇದು ಯಾಕೋ ಸರಿ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ ನನಗೆ.....


ಏನಾದರೂ ಬರೆದು ಅದಕ್ಕೆ ಪ್ರತಿಕ್ರೀಯೆ ಬರದೆ ಇದ್ದಾಗ ( ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಅಂತಾದರೂ ಸರಿ, ಚೆನ್ನಾಗಿಲ್ಲ ಅಂತಾದರೂ ಸರಿ..) ಮುಂದೆ ಬರೆಯೋ ಮನಸ್ಸಾಗಲ್ಲ.... ಆಲ್ವಾ.... ನಿಮಗೂ ಹಾಗೇನಾ......


ಅಂದ ಹಾಗೆ............. ಮೊನ್ನೆ ಶುಕ್ರವಾರ ಸೀತಾರಾಂ ಕೆಮ್ಮಣ್ಣು ಸರ್ ಸಿಕ್ಕಿದ್ರು....... ಅವರ ಕೆಲಸದ ಮೇಲೆ ಮಂಗಳೂರಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದರು..... ಬರುವ ಮೊದಲೇ ನನಗೆ ಹೇಳಿದ್ದರು, ನನ್ನ ಫೋನ್ ನಂಬರ್ ಸಹ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿದ್ದರು...... ಅವರ ಕೆಲಸ ಮುಗಿಸಿ ಕೂಡಲೇ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದ್ದರು..... ನಾನೂ ಸಹ ಅವರನ್ನ ಭೇಟಿ ಮಾಡಲು ಕಾತರನಾಗಿದ್ದೇ.... ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿ ' ಒಂಚೂರು ಅದು ಇದು' ಬರೆಯುವ ಬ್ಲಾಗ್ ನ ಒಡೆಯರು ಅವರು...... ಬ್ಲಾಗ್ ಬರೆಯಲು ಶುರು ಮಾಡಿದಾಗಿನಿಂದ ಭೇಟಿಯಾದ ಎರಡನೇ ಹಿರಿಯ ಸ್ನೇಹಿತರು ಇವರು....... ಮೊದಲನೆಯವರು..... ಆಜಾದ್ ಸರ್....... ಸೀತಾರಾಂ ಸರ್ ನೋಡಿ ತುಂಬಾ ಖುಷಿಯಾಯಿತು ನನಗೆ..... ಶಾಂತ ಸ್ವಭಾವದ ಬುದ್ದಿಜೀವಿ ಅವರು..... ಅವರ ಜೊತೆ ಕಳೆದ ಒಂದು ಘಂಟೆ ಕೆಲವು ಪ್ರಭಾವಿ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಇದ್ದ ತಪ್ಪು ಕಲ್ಪನೆಗಳನ್ನು ತೊಡೆದು ಹಾಕಿದರು...... ತುಂಬಾ ಧನ್ಯವಾದ ಸರ್...... ನೀವು ಕೊಟ್ಟ ಗಿಫ್ಟ್ ಇಷ್ಟ ಆಯ್ತು...... ಧನ್ಯವಾದ.......


ನನ್ನದೊಂದು ಚಾಳಿ ಇದೆ...... ಕವನ ಬರೆಯಲು ಹೋದರೆ , ಒಂದು ಶಬ್ದನೂ ನೆನಪಿಗೆ ಬರಲ್ಲ.... ... ಯಾವುದಾದರೂ ಪುಸ್ತಕ ಓದಬೇಕು.....
ಓದುತ್ತಾ ಓದುತ್ತಾ.....ಯಾವುದಾದರೂ ಶಬ್ದ ಕಚ್ಚಿಕೊಂಡು ಬಿಡತ್ತೆ......

ಆ ಶಬ್ದ ಇಷ್ಟವಾಗಿ, ಕವನ ಅದರ ಸುತ್ತಲೇ ಹೊಯ್ದಾಡಲು ಶುರು ಮಾಡತ್ತೆ......ಅದಕ್ಕೆ, ಸುಣ್ಣ ಬಣ್ಣ ಎಲ್ಲಾ ತುಂಬಿ 'ಕವನ' ಅಂತ ಹೇಳಿ ನಿಮ್ಮ ಕಿವಿಗೆ ಹೂವು ಇಡುತ್ತೇನೆ.....

ಇಲ್ಲಿ ತನಕ ಒಂದು ಹಾಡಾದರೆ, ಅದಕ್ಕೆ ಶೀರ್ಷಿಕೆ ಇಡೋದು ಇನ್ನೊಂದು ಪಾಡು.....

ಕವನ ಅನ್ನೋದನ್ನ ಗೀಚಿ ಒಂದು ಗಂಟೆಯಾದರೂ ಅದರ ಶೀರ್ಷಿಕೆ ಯಾವುದು ಅಂತ ಒದ್ದಾಡ್ತೀನಿ..... ಐದೋ, ಹತ್ತೋ ಬರೆದು, ಹರಿದು ಆದ ಮೇಲೆ ಅನಾಯಾಸವಾಗಿ ಒಂದು ಶೀರ್ಷಿಕೆ ಹೊಳೆದುಬಿಡತ್ತೆ..... ನಿಮಗೂ ಹೀಗೆ ಆಗತ್ತಾ...... ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಶೀರ್ಷಿಕೆ ಮೊದಲೇ ಬರೆದು..... ಅದಕ್ಕೆ ತಕ್ಕ ಕವನ ಬರೆಯಲು ಹೋದರೆ ಮಿಲಿ ಮೀಟರ್ ಸಹ ಮುಂದಕ್ಕೆ ಹೋಗಲ್ಲ ಅನ್ನತ್ತೆ 'ಕವನ'.........ನಿಮ್ಮ ಕಥೆ ಏನು ಹೇಳಿ........


ಇನ್ನು.... ಕಥೆ ಬರೆಯೋದು ಅಂದ್ರೆ ತುಂಬಾ ಸೋಮಾರಿ ನಾನು..... ವಿಷಯ ಇದೆ... ಬರೆಯೋಕೆ ಸಮಯ ಇಲ್ಲ.... ಸಮಯ ಇದ್ರೂ, ಕುಟ್ಟಲು ಸೋಂಬೇರಿತನ......

ನೀವೆಲ್ಲಾ ಕಥೆ , ಕವನ ಬರೆಯೋ ಮೊದಲು.......ಪೇಪರ್ ನಲ್ಲಿ ಮೊದಲು ಬರೆದು , ನಂತರ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ನಲ್ಲಿ ಕುಟ್ಟುತ್ತೀರೋ ಅಥವಾ ಡೈರೆಕ್ಟ್ ಆಗಿ ಕುಟ್ಟುತ್ತೀರೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.....

ನಾನಂತೂ ಮೊದಲು ಪೇಪರ್ನಲ್ಲಿ ಬರೆದು ತೆಗೆದು ನಂತರ ಕಂಪ್ಯೂಟರ್ ಮುಂದೆ ಬಂದು ಕುಟ್ಟಿದರೆ ಮಾತ್ರ ಕಥೆ ಕೈ ಹಿಡಿಯತ್ತೆ..... ಇಲ್ಲದಿದ್ರೆ ಕೈ ಕಚ್ಚತ್ತೆ.......

ಇನ್ನು, ಅನುಭವ ಬರೆಯೋಣ ಎಂದರೆ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ಇದೆ......

ನಾನು ಸ್ವಭಾವತಃ ಕೀಟಲೆ ಮನುಷ್ಯ..... ನನ್ನ ಅನುಭವ, ಬರೇ ಬೇರೆಯವರಿಗೆ ಕಾಲೆಳೆದದ್ದೇ ಇದೆ..... ಅದನ್ನೇ ಬರೆದರೆ.....'' ಇದೇನಪ್ಪಾ ಇವ, ತನ್ನ ಬೆನ್ನು ತಾನೇ ತಟ್ಟಿಕೊಳ್ತಾ ಇದ್ದಾನೆ'' ಅಂತೀರೇನೋ ಅಂತ ಭಯ.......

ಏನಾದರೂ ಬರೆಯೋಣ ಅಂತ ಕುಳಿತು...... ಇಷ್ಟು ಹೊತ್ತಾಯಿತು...... ಅರ್ಧ ಬೋಳಾದ ತಲೆ ಮೇಲೆ ಕೈಯಾಡಿಸಿ ಕೈಯಾಡಿಸಿ...... ಒಂದೆರಡು ಕೂದಲು ಕೈಗೆ ಬಂತೆ ಹೊರತು...... ಮತ್ತೇನೂ ಬರಲಿಲ್ಲ........