ನನ್ನ ಕಥೆ.....!

ಇವತ್ತು ನನ್ನ ಮದುವೆ.. ....ನನ್ನ ಜೊತೆಗೆ ಯಾರೂ ಬಂದಿಲ್ಲ..... ಕೊನೆಯ ಘಳಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಯಾರಾದರೂ ಬಂದಿರಬಹುದು ಎಂದು ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆ ಕಣ್ಣು ಹಾಯಿಸಿದರೂ ಯಾರೂ ಕಾಣಿಸಲಿಲ್ಲ..... ಅವರಿಗೆ ಇಷ್ಟವಿರಲಿಲ್ಲ ಈ ಮದುವೆ...... ಅಮ್ಮ ಅಪ್ಪ, ಅಕ್ಕನ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿದ್ದಾರೆ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬರಲೇಬಾರದೆಂದು..... ಅವರಿಗಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ, ಯಾರಿಗೂ ಇಷ್ಟವಿರಲಿಲ್ಲ...... ನಾನು ಕೊನೆಯ ಹುಡುಗಿ ನನ್ನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ, ಇಬ್ಬರು ಅಕ್ಕಂದಿರಿಗೆ ಮದುವೆಯಾಗಿದೆ.... ಸುಖವಾಗಿದ್ದಾರೆ..... ನಾನು ಕಿರಿಯವಳಾದ್ದರಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ಮುದ್ದು ನನ್ನ ಮೇಲೆ... ನನ್ನ ಹಟವೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಅತಿಯಾಗೆ ಇತ್ತು......

ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಾಗ ನನ್ನ ಹಿರಿಯ ಬಾವನ ತಮ್ಮನೊಬ್ಬ ಮನೆಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದ..... ನಾನು ಸ್ವಲ್ಪ ಸಲುಗೆಯಿಂದ ಮಾತನಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ..... ಆತನೂ ಸಹ ನನ್ನನ್ನು ತುಂಬಾ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ..... ಕ್ರಮೇಣ ಮನಸ್ಸು , ಪ್ರೇಮಕ್ಕಾಗಿ ಕಾಡುತ್ತಿತ್ತು...... ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೇ ಅವನನ್ನು ಇಷ್ಟಪಡಲು ಶುರು ಮಾಡಿದ್ದೆ..... ಆತನೂ ನಂಗೆ ಪ್ರೊಪೋಸ್ ಮಾಡಿಯೇ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದ...... ಬುದ್ದಿ ಬೇಡವೆಂದರೂ ಮನಸ್ಸು ಬೇಕೆನಿಸಿತ್ತು... ..... ರೊಟ್ಟಿ ಜಾರಿ ತುಪ್ಪಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದಿತ್ತು...... ನನ್ನ ಅಕ್ಕ ಬಾವ ಈ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಒಪ್ಪಿ ಮದುವೆಯಾಗಲು ಒಪ್ಪುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಮನಸ್ಸು ಕನಸು ಕಟ್ಟಲು ಶುರು ಮಾಡಿತ್ತು...... ಬಾವನ ತಮ್ಮ ಎದುರಿಗೆ ಸಿಗದೇ ಇದ್ದರೂ ಫೋನಿನಲ್ಲೇ ಭವಿಷ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಪಾಯ ಹಾಕಿದ್ದೆವು..... ದೊಡ್ಡಕ್ಕನ ಮಕ್ಕಳನ್ನು ನಾನು ನನ್ನ ಮಕ್ಕಳಿಗಿಂತ ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೋಡಿಕೊಂಡೆ..... ಇದು ನನ್ನ ಬಾವನಿಗೂ ತುಂಬಾ ಖುಷಿ ಕೊಡುತ್ತಿತ್ತು..... ನನ್ನ ಮತ್ತು ಬಾವನ ತಮ್ಮನ ಮದುವೆಗೆ ಇವರಿಂದ ಯಾವ ತೊಂದರೆಯೂ ಬರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲಎನ್ನುವುದು ನನ್ನ ದೂರದ ಆಲೋಚನೆಯಾಗಿತ್ತು...... ನಮ್ಮ ಇಷ್ಟದ ಹಾಗೆ ಬದುಕು ಇರಲ್ಲ ಆಲ್ವಾ..... ನಾವು ಎಣಿಸಿದ ಹಾಗೆ ಎಲ್ಲವೂ ನಡೆದರೆ ನಾವೇ ದೇವರಾಗಿ ಬಿಡ್ತೀವಂತೆ.....


ನಮ್ಮ ಸಂಭಂದದ ವಿಷಯ ಕೇಳಿ ಅಕ್ಕ ಬಾವ ತುಂಬಾ ಸಿಟ್ಟಾದರು..... ಬಾವನಿಗೆ ಸುತಾರಾಂ ಈ ಸಂಭಂಧ ಇಷ್ಟವಾಗಲೇ ಇಲ್ಲ...... ಅವರಿಗೆ ನನ್ನನ್ನು ಅವರ ತಮ್ಮನ ಹೆಂಡತಿಯಾಗಿ ನೋಡಲು ಮನಸ್ಸೇ ಇರಲಿಲ್ಲ..... ನನ್ನ ಕನಸಿನ ಸೌಧ ಕುಸಿದು ಬಿದ್ದಿತ್ತು...... ಬಾವನ ವಿರೋದವನ್ನು ಅಕ್ಕನೂ ಸಮ್ಮತಿಸಿದರು...... ಬಾವನ ಒತ್ತಾಯಕ್ಕೆ ಅಕ್ಕ ಸೋತರಾ ಅಥವಾ ಅಕ್ಕನದೆ ಈ ನಿರ್ಧಾರವಾಗಿತ್ತಾ ಒಂದೂ ತಿಳಿಯಲಿಲ್ಲ..... ಅಕ್ಕ ನನ್ನ ಹೃದಯ ಒಡೆದಿದ್ದರು....... ನಾನು ಹುಚ್ಚಿಯಂತಾಗಿದ್ದೆ.... ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಜಗಳವಾಡಿ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಸೇರಿಕೊಂಡೆ..... ಬಾವ ಅವರ ತಮ್ಮನಿಗೆ ಬೇರೆ ಮದುವೆ ಮಾಡಿಸಿದರು...... ಅವನು ತಲೆ ತಗ್ಗಿಸಿ ಮದುವೆಯಾದ..... ನಾನು ಕೆಲಸಕ್ಕಾಗಿ ಬೆಂಗಳೂರುಸೇರಿದೆ.....


ಮನಸ್ಸು ಅಕ್ಕ ಬಾವನನ್ನು ಕ್ಷಮಿಸಲೇ ಇಲ್ಲ..... ಅವರ ಮೇಲೆ ಸೇಡು ತೀರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಮನಸ್ಸು ಕಾತರಿಸುತ್ತಿತ್ತು..... ಹೇಗೆ.... ಹೇಗೆ..... ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ.... ತುಂಬಾ ತಲೆ ಕೆಡಿಸಿಕೊಂಡೆ..... ಕೆಲಸ ಕೈ ಹಿಡಿದಿತ್ತು..... ಚೆನ್ನಾಗಿ ಕೆಲಸ ಕಲಿತೆ...... ಆಫ್ಫಿಸಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಒಬ್ಬ ಸಹಾಯಕ ನನ್ನನ್ನು ಇಷ್ಟ ಪಡಲು ಶುರು ಮಾಡಿದ..... ನನಗೆ ಮೊದ ಮೊದಲು ಇದು ಸರಿ ಕಾಣದೆ ಹೋದರೂ, ಹುಡುಗ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕನ ಹಾಗೆ ಇದ್ದ ..... ಹುಡುಗ ಬೇರೆ ಜಾತಿಯವನಾಗಿದ್ದ..... ನನ್ನ ಅಕ್ಕ ಬಾವನ ಮೇಲೆ ಸೇಡು ತೀರಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಮಯ ಬಂದಿತ್ತು..... ಬೇರೆ ಜಾತಿಯವನನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗಿ , ನನ್ನ ಅಕ್ಕ ಬಾವನಿಗೆ ಸರಿಯಾದ ಹೊಡೆತ ಕೊಡುತ್ತೇನೆ ಎಂದು ನನ್ನ ಹುಚ್ಚು ಮನಸ್ಸು ಯೋಚಿಸಿತ್ತು..... ಅವನು ನೋಡಲು ಸಾದಾರಣವಾಗಿದ್ದ, ದುಡಿಮೆಯೂ ಅಂಥದ್ದೆನಿರಲಿಲ್ಲ... ಆದರೂ ಅವನ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಗ್ರೀನ್ ಸಿಗ್ನಲ್ ಕೊಟ್ಟೆ...... ಅವನ ಪ್ರೀತಿಗಿಂತ, ಅಕ್ಕ ಬಾವನಿಗೆ ಸರಿಯಾದ ಪಾಠ ಕಲಿಸಿದೆ ಎಂಬ ಭಾವನೆಯೇ ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಖುಷಿ ಕೊಡ್ತಾ ಇತ್ತು...... ಹುಡುಗ ನನ್ನನ್ನು ತುಂಬಾ ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದ..... ಅವನ ಪ್ರೀತಿಗೆ ನಾನೂ ಕ್ರಮೇಣ ಸೋಲುತ್ತಿದ್ದೆ.....


ಇತ್ತ ಮನೆಯಲ್ಲಿ, ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ, ಅಕ್ಕಂದಿರು, ಬಾವಂದಿರು ನನ್ನ ಮದುವೆಗಾಗಿ ಹುಡುಗನನ್ನು ಹುಡುಕಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದ್ದರು...... ಇದನ್ನು ಕೇಳಿ ನಾನು ಊರಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದೆ..... ನನ್ನ ಈ ಹೊಸ ಪ್ರೀತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನಿಗೆ ಹೇಳಿಯೇ ಬಿಟ್ಟೆ.... ಅಕ್ಕನ ಎದುರಿಗೆ....... ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಶಾಕ್ ಗೋಳಗಾಗಿದ್ದರು..... ಅಕ್ಕ ಬಾವ ತುಂಬಾ ಜಗಳವಾಡಿದರು...... ಅದರಲೂ ಹುಡುಗ ಬೇರೆ ಜಾತಿಯವನೆಂದು ತಿಳಿದು..... ನನ್ನ ಇನ್ನೊಬ್ಬ ಅಕ್ಕ ಬಾವನೂ ಓಡೋಡಿ ಬಂದರು, ಸುದ್ದಿ ತಿಳಿದು....... ಯಾರು ಏನೇ ಹೇಳಿದರೂ ನಾನು ಕೇಳಲಿಲ್ಲ..... '' ಅಪ್ಪನ ಆರೋಗ್ಯ ಸರಿ ಇಲ್ಲ, ಬಾವನಿಗೆ ಊರಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆಯ ಹೆಸರಿದೆ .... ಹೀಗಿದ್ದ ನೀನು ಬೇರೆ ಜಾತಿಯ ಹುಡುಗನನ್ನು ಮದುವೆಯಾಗುತೀಯಾ ಎನ್ನುತ್ತೀಯಾ..... ನೀನು ಈಗಲೂ ರೆಡಿಯಾದರೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಕೆಲಸವಿರುವ ಹುಡುಗನನ್ನು ಹುಡುಕಿ ನಿನ್ನ ಮದುವೆ ಮಾಡಿ ಕೊಡುತ್ತೇವೆ.....'' ಎಂದೆಲ್ಲಾ ಗೋಗರೆದರೂ ನಾನು ಕೇಳಲಿಲ್ಲ..... ನನ್ನ ಅಪ್ಪ ದೇವರಂಥವರು... .... ಅವರ ಆರೋಗ್ಯ ಸರಿ ಇರಲಿಲ್ಲ..... ಅಮ್ಮನೂ ಮನೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿ ಮಾಡಿ ಜೀವ ದಣಿದಿತ್ತು..... ನನಗೆ ಯಾರ ಮಾತೂ ರುಚಿಸುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ..... ದೊಡ್ಡಕ್ಕ, ಬಾವನಿಗೆ ಆದ ಶಾಕ್ ನನ್ನನ್ನು ಥ್ರಿಲ್ ಮಾಡಿತ್ತು...... ಒಂದು ಮನಸ್ಸು, ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ ಜೊತೆ ಇರುವ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರೆ ಇನ್ನೊಂದು ಮನಸ್ಸು ಪ್ರೀತಿಸುವ ಹುಡುಗನ ಜೊತೆ ಹೋಗುವ ಅನಿವಾರ್ಯತೆ ಹೇಳುತ್ತಿತ್ತು...... ನಾನು ತೋಡಿದ ಹಳ್ಳಕ್ಕೆ ನಾನೇ ಬಿದ್ದಿದ್ದೆನಾ... ತಿಳಿದಿರಲಿಲ್ಲ..... ಯಾರು ಏನೇ ಹೇಳಿದರೂ ಮನಸ್ಸು ಕಲ್ಲು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ನನ್ನ ನಿರ್ಧಾರ ಬದಲಿಸಲೇ ಇಲ್ಲ.... ಅಕ್ಕಂದಿರು ಕಣ್ಣಿರು ಸುರಿಸಿದರೂ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಕರಗಲಿಲ್ಲ..... ಬಾವನ್ದಿರೂ ಸಹ ತಮ್ಮ ತಂಗಿಯ ಹಾಗೆ ತಿಳಿ ಹೇಳಿದರೂ ನನ್ನ ಪೊರೆ ಕಳಚಲಿಲ್ಲ..... ಎಲ್ಲರೂ ಬೇಸರಿಸಿಕೊಂಡು ಹಾಗೆ ಹೊರಟು ಹೋದರು......

ಬಾವಂದಿರ ಸಲಹೆಯಂತೆ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ನನ್ನನ್ನು register ಮದುವೆ ಮಾಡಿ ಕೊಟ್ಟರು.... ಅಕ್ಕ ಬಾವನಿಗೆ ಪಾಠ ಕಲಿಸಿದೆ ಎಂದು ಬುದ್ದಿ ಹೇಳುತ್ತಿತ್ತಾದರೂ ಮನಸ್ಸಲ್ಲಿ ಏನೋ ಕಳೆದುಕೊಂಡ ಭಾವ ತುಂಬಿತ್ತು..... ಅಕ್ಕಂದಿರು ಮನಸ್ಸು ಮಾಡಿದ್ದರೆ ನನ್ನ ಮದುವೆ ಅದ್ಧೂರಿಯಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು.... ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಧಿಕ್ಕರಿಸಿ ಏನೋ ಸಾಧಿಸುವ ಹುಚ್ಚು ಕಲ್ಪನೆಯೊಂದಿಗೆ ಮನೆ ಬಿಟ್ಟು ಹೊರ ಬಂದೆ.... ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ register ಮದುವೆಗೆ ಸಹಿ ಹಾಕಿ, ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ನೀರು ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಹೊರಟುಹೋದರು...... ಇದಾದ ಕೆಲದಿನಗಳಲ್ಲೇ ನನ್ನ ಮದುವೆ ಶಾಶ್ತ್ರೋತ್ತವಾಗಿ ದೇವಸ್ತಾನದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ..... ಕೊನೆಯದಾಗಿ ಕಿರಿಯ ಬಾವ ಹೇಳಿದ್ದ ಮಾತು ಇಂದಿಗೂ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಸದ್ದು ಮಾಡುತ್ತಿದೆ........ '' ನೋಡು , ನೀನು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಮೋಸ ಮಾಡಿದ್ದೀಯಾ.... ಹುಟ್ಟಿಸಿ, ಸಾಕಿ ಸಲಹಿದ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನಿಗೆ, ನಿನ್ನನ್ನು ನಂಬಿದ ಅಕ್ಕಂದಿರಿಗೆ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಮೋಸ ಮಾಡಿದ್ದೀಯಾ, ನೀನು ಬದಲಾಗುತ್ತೀಯಾ ಎಂದು ಇನ್ನೊಂದು ಅವಕಾಶ ಕೊಟ್ಟು ಕೆಲಸ ಕೊಡಿಸಿದ ನನಗೂ ಮೋಸ ಮಾಡಿದ್ದೀಯಾ.... ಈಗ ನೀನು ಪ್ರೀತಿಸಿದ ಹುಡುಗನಿಗೂ ಮೋಸ ಮಾಡಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದಕ್ಕೆ ಏನು ಗ್ಯಾರಂಟಿ...? ಏನೇ ಆದರೂ ಆ ಹುಡುಗನಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಮೋಸ ಮಾಡಬೇಡ...... ಹಾಗೆ ಮಾಡಿದರೆ ದೇವರು ನಿನಗೆ ಒಳ್ಳೆಯದು ಮಾಡಲ್ಲ....'' ಈ ಮಾತು ನನ್ನನ್ನು ತುಂಬಾ hurt ಮಾಡಿತ್ತು... ಈ ಮಾತುಗಳೇ ನನ್ನನ್ನು ಮದುವೆಯ ತನಕ ತಂದು ನಿಲ್ಲಿಸಿತಾ...... ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ....
ಪುರೋಹಿತರು, ' ತಾಳಿ ಕಟ್ಟೋ ವೇಳೆಯಾಯ್ತು....' ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದರು...... ಹುಡುಗನ ಕೈ ತಾಳಿ ಕಟ್ಟಲು ಮುಂದೆ ಬರ್ತಾ ಇತ್ತು......... ...ನನ್ನ ಕಣ್ಣು ಮಂಜಾಗಿತ್ತು.....